آلن ژیرودی
غریبه کنار دریاچه همانند «آبی گرمترین رنگ است» هم راجع به همجنس گرایی است. با این تفاوت که کاراکتر های فیلم مرد اند و هم با جزییات روابط جنسی همجنس گرایانه را نشان می دهد اما در هر دو مورد موفق تر عمل می کند. در واقع فیلم تعمق بیشتری بر میل و روابط همجنس گرایانه مردان دارد و جزییات بیشتری را درباره زوایای مختلف این گرایش به تماشاگر می دهد.
بستر مکانی فیلم کمک بسزایی در این مهم می کند. تمام فیلم در فاصله زمانی ده روز روایت می شود و سرتاسر فیلم در کنار دریاچه ای که مخصوص Cruising ( اصطلاحی است که به نمایش گذاردن خود و جستجو برای پارتنر جنسی در بین همجنس گرایان مرد اشاره دارد) مردان همجنس گراست می گذرد.
عمل Cruising خود ماهیتی خطرپذیر دارد. افراد بدون شناخت از همدیگر و صرفا برای ارضای جنسی به همدیگر نزدیک می شوند و بزودی یکدیگر را فراموش می کنند. بدون آنکه از سلامتی جسمی و روانی همدیگر اطلاعی داشته باشند. یکی از دلایل شیوع ایدز در اواسط دهه هشتاد تا اویل دهه نود در آمریکا بین همجنس گرایان همین عمل بود. فیلم واکاوی همین حس خطرپذیری است. واکاوی خواهش تن، س.ک.س و پیشروی در مرزهای ناشناخته ترس خواهی.
غریبه کنار دریاچه تمام ویژگی های یک نئونوآر روانشناسانه را دارد. همچنین در طول یک ساعت و 37 دقیقه آلن ژیرودی با استادی تمام ضربان قلب تماشاگر را کنترل می کند و به تدریج بر شدتش می افزاید. از این منظر «غریبه کنار دریاچه» یکی از موفق ترین فیلم ها در خلق تعلیق بجا و حساب شده است.
ما مدام منتظریم تا اتفاقی برای کاراکتر اصلی ما بیفتد و یکی از دلایل آن ابهام بجایی است که ژیرودی به کاراکتر میشل داده است. ما نمی دانیم که او در پی چه چیزی است. چرا آن عمل هولناک را انجام داده و اینکه آیا بازهم قادر خواهد بود آن را تکرار کند ؟ حسش به فرانک چیست؟ این ابهامات نه از شخصیت پردازی ضعیف که از شخصیت پردازی بجا و دادن اطلاعات به اندازه به تماشاگر می آید و نتیجه هم خلق یک موقعیت تعلیق نامتعارف و به شدت تاثیرگذار است.
فیلم از طرفی قصد ترویج همجنسگرایی را ندارد. در کنار لذت جویی کاراکتر ها، رابطه بین فرانک و آنری را داریم که علیرغم میل به باهم بودن کوچکترین نشانه ای از تن خواهی در آن وجود ندارد. رابطه ای که دوستانه آغاز می شود و به تدریج عمیق تر می شود. جالب آنکه ما تنها بخشی از این رابطه را می بینیم که کنار دریاچه می گذرد و تنها از مکالمات این دو ست که متوجه می شویم قرار است شب را با هم بگذرانند و یا اینکه چگونه با هم گذرانده اند. با این اوصاف قطعا «غریبه کنار دریاچه» فیلمی نیست که تماشایش را بتوان به هر کسی پیشنهاد کرد.
