فیلم اتقام از آن من است

ایوائو قاتلی زنجیره ای است که به دلیل مشکلاتی که در کودکی خود داشته دست به سلسله قتلهایی میزند . او اکثرا کسانی را که به او علاقه مند هستند و نسبت به او با مهربانی رفتار میکند در کمال خونسردی به قتل میرساند و .....

ایوائو در خانواده ای کاتولیک بزرگ شده ، پدر به شدت مذهبی است (او برای ازدواج ایوائو شرط میگذارد که برای ازدواج با زنی که ایوائو دوست دارد و بوداییست باید آن زن مسیحی شود) ، تحقیر پدر در سکانسی در مقابل چشمان ایوائوی کودک توسط افسری نظامی و وجود مادری همیشه بیمار و در ابراز محبت به ایوائو ناتوان ، همه ی اینها دست به دست هم میدهند تا ایوائو تشنه ی محبت شود و وقتی این محبت را کسب میکند به بدترین شکل ممکن آن را ویران میسازد . 

فیلم با صحنه دستگیری ایوائو آغاز میشود و بعد از آن فلش بک ها و فلش فورواردهای بسیار عالی از ایمامورا شما را در مقابل این فیلم میخکوب خواهد کرد . 

پایان بندی فیلم بسیار عالیست . پدر ایوائو به همراه همسر ایوائو استخوان های او را از بالای بلندی به آسمان پرتاب میکنند اما استخوان ها در آسمان باقی میمانند . ایوائو نمرده است . ایوائو ها نمرده اند!! مادامی که مذهب و آثار مخربش و نامهربانی باقی است و آثار منفی خود را روی کودکی بدین شکل برجای میگذارند ایوائوها و جنایتهایشان نیز در جامعه پابرجا خواهند ماند .

فیلم 2003 OldBoy

2003 OldBoy 

کارگردان : Chan-wook Park

خلاصه داستان :

"اُ دای سو" مرد میانسالیست که در یک روز بارانی ربوده می شود و در مکانی به مدت 15 سال زندانی می شود.پس از آزاد شدن تصمیم می گیرد که دلیل ربوده شدنش را کشف کند و از شخصی که اینکار را کرده است انتقام بگیرد و ...نام این فیلم در زبان فارسی به اشتباه "پیر پسر" و "پسر پیر" ترجمه شده که عنوان درست آن "رفیق قدیمی" است.

خشم انتقام; یا رنج قربانی!
oldboy از آن دسته فیلم‌ها مجزاست. این فیلم را که محصول سال 2003 کشور کره است بدون این‌که از قبل هیچ فکری نسبت به آن داشته باشم به تماشا نشستم. 
اما oldboy ناگهان آدم را میخکوب می‌کند. فیلم، با سرخوشی‌های ظریف کارگردان آغاز می‌شود اما طولی نمی‌کشد که وارد فضای اعجاب آوری می‌شود. تفاوت دو فضا- شروع فیلم و ادامه ماجرا- چنان متفاوت است که در همان شروع، بیننده‌ی سربه‌هوا را ساکت می‌کند....
گریه‌های تلخ شخصیت منفی فیلم وقتی که دستمال را جلو دهانش می‌گیرد تا گریه‌اش را خنده وانّماید(به نظر من بهترین سکانس فیلمه).
نسخه کره ای این فیلم رو شدیدا بهتون پیشنهاد میکنم 
صورتهای بازیگران کره ای برای این فیلم مناسب‌ترین نوع چهره است نسبت به این‌که مثلا هنرپیشه‌هایی سفید یا سیاه‌پوست بخواهند این نقش‌ها را بازی کنند.

در سال 2013 نسخه ای آمریکایی از این فیلم توسط اسپایک لی بازسازی شد که افتضاح سینمایی ای بیش نبود