ارنست لوبیچ
یکی دیگر از کارگردانهای زبردست و وسوسه آفرین دهه ی 1920 هالیوود اما با سلیقه ای بسیار بالاتر و ظریفتر از سسیل ب.دومیل. او یک یهودی آلمانی در اواخر سال 1922 به همراه فیلمنامه نویسی بنام هانس کراکلی به هالیوود آمد تا فیلم رُزیتا (1923) را برای مری پیکفورد بسازد. اما پس از استقرار در هالیوود دست به ساختن یک سلسله فیلمهای کمدی زد که به واسطه ی ظرافت و زیرکی در تصویرسازیهایش مشهور شد. با فیلمهایی مانند چرخه ی ازدواج(1923)سه زن(1924) بهشت ممنوعه(1924)دوباره بوسم کن(1925)پس پاریس این است(1926) و شاهزاده ی دانش آموز(1927) پیشاهنگ استفاده ی کاربردی از دکور و استاد اشاره های غیر مستقیم جنسی در سینما شد. بزودی در همه ی هالیوود سخن از «سلیقه ی لوبیچ» در میان آمد. استفاده از جزئیاتی نمادین همچون چشمک یا حرکات معنی دار وگشودن درهای اتاق خوابها که سینما مجاز به نمایش آن نبود . به طور خلاصه میتوان گفت لوبیچ در دهه ی 1920 نوعی سلیقه ی کنایه آمیز اروپایی را به هالیوود آورد که در سطحی گسترده مورد تقلید کارگردانهای دیگر قرارگرفت. لوبیچ تا آنجا پیش رفت که در سینمای ناطق اولیه با فیلمهایی چون رژه ی عشق (1929)مونت کارلو(1930) و ستوان خندان(1931) به عنوان یک نوآور معرفی شد ، چنانچه در 1935 ریاست تولید کمپانی پارامونت را به او سپردند. به گفته ی یکی از منتقدان آن دوره لوبیچ «مقدمات ورود کمدی اروپایی با همه ی جذابیت انحطاط و هرزگی اش را به امریکا فراهم آورد»
زادروز: 29 ژانویه 1892 برلین المان..ارنست لوبیچ در 30 نوامبر 1947 در لس انجلس به علت حمله قلبی دار فانی را ودا گفت.
گزیده ی اثار: بودن یا نبودن - دردسر در بهشت - نینوشکا - بهشت ممنوعه - بهشت می تواند منتظر بماند - بیوه خوشحال - مغازه گوشه خیابان - طرح زندگی.
